2111 yil bahor. Izlanishlarim natijasida o'z aslimga qaytaradigan moddani topdim. Hozirda obruli tashkilotda labaratoriya rahbariman. Bugun Lobarni extirosga to'la g'oyibona shaxzodam deb men erkalashlari, qo'tog'imni surishlarini o'ylab kampyuterni klavishlarini asabiy bosib, o'z xonamda o'tirsam bir qiz kirib keldi. -Asalomu alaykum dilshodaka, sizni yonizga direktor Umarovich jo'natgan edilar. -Hush xizmat singlim, deb bu notanish qizga boshdan oyoq nazar tashlab chiqdim. Ustida oq kofta, tizasidan qora yupka, qora teri ko'rinib turuvchi kalgotka va qora tufli, sochlarini bita o'rib yilkasidan oldiga tashlab olgan. Men o'rnimda har qanday erkakni aqli hushini oladigan darajada chiroyli va hushbichim edi. - uzur Dilshodjon Abdulayev. Men unga uzoq tikilib qolganimdan, u qizarib turardi. -ha aytgancha sizni oldin tashkilotda ko'rmagan ekanman, deb o'zimni o'nglab oldim. Uni sikim kelgandan asbobim turib ketgan edi. -men yaqinda ish boshladim, Umarovich sizni yonizga arxivizdan bazi bir hujjatlarni olib kelishga junatdi. Men arxiv kalitini axtara boshladim, kalit faqat menda turardi. Boshqalar kirishi u yerga kirishi taqiqlanardi. U yerda o'zimga karovot ham qo'ydirib olgandim, charchaganda dam olgani. Kalit bilan o'zim yaratgan yangi moddani ham ovoldim. O'zi uni kimdadir sinashni bilmay turuvdim. Arxiv padvalda bo'lib u yerga hech kim tushmas edi. Biz arxivga tushdik, u aytgan qog'ozni qidirib topdik. Axir birinchi boshliqni vazifasini bajarib qo'yish lozimda. -singlim mana bu suvni ichib oling, terlab pishib ketibsiz, deb unga bir stakan suv uzatdim, albatta , moddamdan qo'shib. U ichdi. Oradan 2 min o'tib Oybekaka sizni sevaman, kechqurundagidek mani yana qiynaysizmi, jonim, deya u bo'ynimdan quchoqlab oldi. Men uni ko'ziga sevgan insoni bo'lib ko'rinayotgan edim. Kashfiyotim sinovi yaxshi boshlangan edi. Biz o'pisha boshladik. U guyo man ketib qoladigandek jushib o'pishardi. Bu ham moddani ta'siri edi. Men uni koftasini tugmalarini birma bir yechib, emchaini yon atroflarin yalab, o'pib tishlab ham qo'yardim. Uchlarini tilim bilan o'ynab, surib tordim. Emchaklarini mijib, bir qo'lim bilan yupkasini zamogini tushirib yubordim. Tursigini ham tushirdim. U mani ham chaqonlik bilan yechintirdi. Qo'tog'imni surdirmadim, tezroq sikishga shoshardim. Uning extirosli ohlari, ingrashlari mani tezlardi. Uni oyoqlarini ko'tarib qo'tog'imni obordim. Ami ochilib tayor edi. Uchi kirgandan so'ng boricha tiqvordim. Tuxtamasdan, ayamasdan sikardim, qatiq itarganimdan u surilib ketardi. Emchaklaridan ushlab sikdim. -oyijon, hozir o'lib qolaman, qatiqroq, o'laman, jonim, yagonam, u dodlardi. Ter chiqib ketdi. Uning emchaklari ustiga terim chak-chak etib tomardi. Belim qizishni boshladi, man bo'shandim. Ichidan chiqarmay ustida yotdim, -Dilshodaka erim, bunchalar sikmagandi. Bahoyiy besh, deb ko'zlarini yumib oldi. U hali ham kayf qilardi. Bir oz o'pishib yotganimiydan keyin, o'zi asbobni o'ynab, turg'izdi. Man yana bir partiya uni dodlatib sikdim. Moddani kuchi ketgandi. Lekin, u mandan hafa ham bo'lmadi, tel. nomerini berib, ismi Hilola ekanligini aytib chiqib ketdi. Mem uzoq arxivda yotdim. Hayot hali oldinda.
