Yarim kechasi bir er- xotin
mexmondorchilikdan uylariga
qaytishayotgandilar. Ularning
uyi dovon ortida yo'l esa
tog'larni kesib o'tgan qorong'i
yo'lda mashinada ketishardi.
Tor yo'lda xavfli egiluvchan
muyulishlar ko'p va tog'larni
o'rab olgan tumanga to'lib-
toshgan edi va bu safarni
haddan tashqari havfga
aylantirgandi. To'satdan ular
yo'lning o'rtasiga yugurgan bir
odamni ko'rdilar. Er tormozni
qattiq bosib, erkakning oldida
to'xtadi. Erkakning liboslari qon
bilan qoplangan edi va u
qo'llarini tinmay silkitardi. Er-
xotin nima bo'lganini ko'rish
uchun mashindan tushishdi.
Erkak ularga shosha pisha nima
voqea sodir bo'lganligini
tushuntirib berdi. Uning
mashinasi yo'ldan toyib , jar
yoqasiga qulabdi. Uning
so'zlariga ko'ra, uning o'g'li
mashina ichida qisilib qolgan
o'zi qutqara olmagach uni olish
uchun yordam so'ragani
tepaga chiqqan. Quyuq
tumanga qaramasdan, er
jasorat bilan pastlikka tushib ,
bolaning hayqiriqlariga
quloqsolib mashinani izlab
topadi. Mashinada yana bir
kishi bor edi, lekin u kishi yani
haydovchining yuzini ko'ra
olmadi. Bolaning hayoti xavf
ostida bo'lgani sabab bir
mashinaning orqa eshigini
ochib chaqaloqni olib ketdi.
Erkak baxtsiz otani
tinchlantirish uchun zudlik
bilan yuqoriga ko'tarila
boshladi. U katta qiyinchilik
bilan yo'lga chiqib, bolaning
otasi topolmadi. Xotinidan
erkakning qayerga ketganligini
so'rasa xotini unga "u sizning
ortingizdan jarlikka qarab
tushib ketdi" deb aytdi.
Yig'layotgan bolani xotini bilan
qoldirib, er yana tik
pog'onadan pastga tusha
boshlaydi. U mashinaning old
tomonga yaqinlashdi. U yerda
haydovchi o'rindig'ida o'tirgan
allaqachon joni uzilgan jasadni
ko'rib qo'rqib ketadi. Chunki
ruldagi odam boya ularning
yo'lini tusib yordam suragan
erkak edi.
