— Суҳроб билан аввалига ҳеч чиқишолмасдим. У ўқишимиздаги энг олди йигитлардан бўлгани учун ҳам ўзига юқори баҳо берарди. Аммо вақт ўтгач, унинг илиқ меҳрини ҳис этдим. Севги изҳорлари, ҳар куни кимлардандир совғалар бериши, остонамдаги гулдасталар…
Хуллас, қиз бола бундай нарсаларга ҳам алданиб қолар экан. Суҳроб билан бир-биримизга кўнгил қўйдик. Аниқроғи, мен унга кўнглимни бердим, у эса дўстлари билан гаров ўйнаган экан. Бу хабарни дугоналаримдан эшитгач, қай аҳволга тушганимни тасаввур қиляпсизми? Табиийки, ишонмадим. Суҳробдан ҳисоб сўрасам, у ҳам тан олмади. Лекин муомаласи ўзгарди. Олдингидай телефон суҳбатлари, хат ёзишлар йўқ, иш-муҳаббат ҳақида-ку, умуман гаплашмай ҳам қўйдик.
